การุณยฆาต(หมวดวรรณกรรม)

เมฆพัด แพทย์หนุ่มวัย ๓๐ ปี ผู้สำเร็จการศึกษาเฉพาะทางในสาขาวิชามรณเวชกรรม หรือ palliative medicine มีความตั้งใจอย่างมากที่จะเป็นอาจารย์ในโรงเรียนแพทย์ต่อไป แต่เขากลับได้รับคำสั่งจากส่วนกลางให้ไปปฏิบัติหน้าที่ในโรงพยาบาลต่างจังหวัดเป็นเวลา ๑ ปี เพื่อเป็นการส่งเสริมงานทางด้านการดูแลผู้ป่วยแบบประคับประคองให้เป็นที่รู้จักกันในวงกว้าง
ณ ที่แห่งนั้น ทำให้เขาได้รู้จักกับเพื่อนใหม่อย่างตะวัน ศัลยแพทย์รุ่นราวคราวเดียวกัน ซึ่งเมฆพัดได้เข้าไปล่วงรู้ความลับบางอย่างของเขาเข้าโดยบังเอิญ ทั้งคู่มีความสนิมสนมกันอย่างรวดเร็ว จนตะวันได้เล่าเรื่องราวในอดีตให้เมฆพัดฟังว่าพ่อของเขาเองก็ได้รับการดูแลแบบประคับประคองในระยะสุดท้ายของชีวิตจากหญิงคนรักของเขาเช่นเดียวกัน แต่กลับสร้างความไม่พอใจให้กับแม่เป็นอย่างมาก จนพวกเขาต้องเลิกรากันไป
เมฆพัดทำงานประจำอยู่ที่แผนกอายุรกรรม ร่วมกับแพทย์รุ่นน้องอีก ๒ คน คือ ดานิกา และแสงแรก ซึ่งไม่เข้าใจเรื่องของการดูแลผู้ป่วยในระยะสุดท้ายมากนัก ดังนั้นจึงเป็นหน้าที่ของเมฆพัด ที่จะพยายามทำให้แพทย์รุ่นใหม่ได้เข้าถึงศาสตร์และศิลป์ของการแพทย์ในสาขานี้ ผ่านการดูแลผู้ป่วยที่เข้ามารับการรักษาโดยตรง
สิตางศุ์ พยาบาลหัวหน้าหอผู้ป่วย ให้การสนับสนุนต่างๆ แก่เมฆพัดเป็นอย่างดี โดยมีการจัดพื้นที่ให้สำหรับผู้ป่วยในกลุ่มนี้โดยเฉพาะ และเธอได้สร้างห้องกระจกห้องหนึ่งไว้ที่ด้านหน้าของหอผู้ป่วยอายุรกรรมชาย เพื่อให้เป็นที่อยู่ของชายผู้หนึ่ง ซึ่งทุกคนรู้ว่าเป็นผู้ที่มีบุญคุณต่อเธอมาตั้งแต่เมื่อ ๑๗ ปีก่อน
แม้ว่าการรักษาส่วนใหญ่ของเมฆพัดจะประสบความสำเร็จเป็นอย่างดี แต่มีบางครั้งที่กลับสร้างความไม่พอใจให้แก่ญาติบางคน ที่ต้องการจะยื้อผู้ป่วยให้ถึงที่สุด เมฆพัดจึงมักถูกเล่นงานและกลั่นแกล้งจากคนกลุ่มเหล่านี้อยู่บ่อยครั้ง โดยที่เขาไม่ได้ร้องขอความช่วยเหลือใดๆ
ในขณะที่ตะวันปฏิบัติหน้าที่ที่แผนกศัลยกรรม ร่วมกับอฆะ รุ่นน้องแพทย์ใช้ทุนที่สนใจงานทางด้านมรณเวชกรรมเป็นอย่างมาก บ่อยครั้งที่ตะวันกับอฆะมีการถกเถียงกันในเรื่องของการดูแลผู้ป่วย จนตะวันต้องคอยเก็บเอาเรื่องราวต่างๆ มาถามความเห็นกับเมฆพัดเป็นระยะๆ และยิ่งเขาทั้ง ๒ คนถกเถียงกันมากเท่าไร ความสัมพันธ์ของตะวันกับอฆะในฐานะพี่น้อง ก็ยิ่งแน่นแฟ้นมากขึ้นเท่านั้น
ตะวันมีความระแคะระคายว่ารุ่นพี่อย่างแสงเหนือ ซึ่งเป็นศัลยแพทย์อาวุโส ให้การดูแลผู้ป่วยอย่างไม่ถูกต้อง จึงเริ่มสืบและเฝ้าระวังการกระทำของเขา จนในที่สุดจับได้ว่าแสงเหนือได้ทำการุณยฆาตให้กับผู้ป่วยหลายคน โดยการฉีดยาที่มีอันตรายถึงชีวิต เพราะไม่ต้องการให้ผู้ป่วยเหล่านั้นต้องทนทุกข์ทรมานกับโรคซึ่งรักษาไม่หาย ซึ่งถือว่าเป็นสิ่งที่ผิดกฎหมายของประเทศไทย ผลที่ตามมาคือแสงเหนือต้องติดคุก และทิ้งให้ลูกชายวัย ๖ ขวบ ต้องใช้ชีวิตเพียงลำพัง
วันเวลาที่ผ่านไป ทำให้แสงแรกได้ซึมซับความเป็นหมอที่ดีจากเมฆพัดมากขึ้นเรื่อยๆ จนเขาคิดถึงเรื่องราวของพ่อที่เคยถูกจับกุมเพราะการปฏิบัติหน้าที่โดยมิชอบ เมฆพัดและดานิกาจึงต้องช่วยกันทำให้แสงแรกก้าวผ่านความรู้สึกด้านลบต่างๆ ที่เคยฝังแน่นอยู่ในใจ เพื่อให้เขาได้กลายเป็นหมอที่ดีต่อไปอย่างน่าภาคภูมิ
เมฆพัดได้รับใบขอปรึกษาจากจอมทัพ หัวหน้าแพทย์แผนกศัลกรรมให้เข้าไปช่วยดูแลผู้ป่วยเป็นครั้งแรก ซึ่งสร้างความประหลาดใจให้แก่เขาอยู่ไม่น้อย เพราะจอมทัพเป็นหมอที่ดูแลผู้ป่วยดีมากแม้ในยามที่อยู่ในระยะสุดท้าย และครั้งนั้นทำให้เขาได้เข้าไปรับรู้ถึงการกระทำที่ดูไม่ตรงไปตรงมาจากแพทย์รุ่นพี่ผู้นี้
ดานิกาและสิตางศุ์ปรึกษากันว่า เมฆพัดน่าจะมีพลังวิเศษบางอย่างที่เหนือธรรมชาติ เพราะเขาสามารถหยั่งรู้ได้ว่าใครกำลังจะเสียชีวิตได้อย่างน่าพิศวง แต่เมฆพัดปฏิเสธและอ้างว่าสิ่งนี้เป็นศาสตร์ความรู้ทางด้านการแพทย์ที่ไม่ว่าใครก็สามารถจะรู้ได้เมื่อได้รับการศึกษา
อฆะตัดสินใจไปเรียนต่อทางด้านมรณเวชกรรมตามที่ตั้งใจ จึงมากล่าวลาตะวัน และในวันนั้นเอง เกิดเหตุเพลิงไหม้ใหญ่ในโรงพยาบาล ซึ่งทำให้พ่อของสิตางศุ์ที่กำลังเข้ารับการรักษาตัวที่หอผู้ป่วยติดอยู่ในกองไฟ เมื่อทราบเหตุ ตะวันจึงรีบเข้าไปช่วย และเขาได้สำลักควันจนหยุดหายใจ อฆะซึ่งตามมาทีหลังจึงรีบทำการช่วยฟื้นคืนชีพให้ทันที
ในช่วงเย็นของวันแต่งงานพี่สาวของเมฆพัด เขาตั้งใจขับรถเพื่อไปร่วมงานที่กรุงเทพ แต่กลับประสบอุบัติเหตุจนกระดูกหักและต้องกลับมารักษาตัวที่โรงพยาบาลแทน จากการสืบสวน พบว่ามีผู้ที่ไม่หวังดี ซึ่งก็คือญาติของผู้ป่วยที่ไม่พอใจในตัวเขา แอบมาตัดสายเบรค ผู้อำนวยการจึงทำหนังสืออนุมัติให้เมฆพัดกลับไปทำงานที่โรงเรียนแพทย์ตามเดิม
เช้าวันหนึ่ง ดานิกาได้นำดอกไม้ที่แม่เลี้ยงของตนเองฝากมา เข้าไปให้ชายที่นอนใช้เครื่องช่วยหายใจคอยประทังชีวิตไปเรื่อยๆ ในห้องกระจก ตอนออกมาได้เจอเข้ากับเมฆพัด จึงติดตามเขาไปที่แผนกศัลยกรรม และครั้งนี้ทำให้จับได้ว่า จอมทัพได้มีความพยายามทำการุณยฆาต โดยการให้ยาเกินขนาดเพื่อให้ผู้ป่วยเสียชีวิต
ณภูรี ซึ่งเป็นแม่เลี้ยงของดานิกา อาจารย์ของเมฆพัด และเป็นผู้ที่เคยดูแลพ่อแม่ของจอมทัพซึ่งป่วยเป็นมะเร็งในระยะสุดท้าย ได้ผ่านเข้ามาพอดี เธอพอเข้าใจปมที่ติดต้างอยู่ในใจของเขาที่คิดว่าพ่อแม่ทิ้งไปโดยไม่ใยดี เพราะตัดสินใจเลือกรับการรักษาแบบประคับประคอง จนเกิดความฝังใจว่าถ้าผู้ใดไม่มีศักยภาพหรือไม่อยากมีชีวิตต่อไปอีกแล้ว ก็สมควรที่จะเสียชีวิตไปทั้งสิ้น เธอจึงอธิบายให้จอมทัพรับรู้ถึงความจริงว่าพ่อแม่ของเขาคิดอย่างไรกันแน่จึงได้ตัดสินใจทำแบบนั้น
ต่อมาณภูรีจึงเข้าไปทักทายชายในห้องกระจก ซึ่งเป็นจังหวะเดียวกับที่คุณหญิงผู้มีอุปการคุณเป็นอย่างมากของโรงพยาบาล แวะเข้ามาเยี่ยมด้วยเช่นเดียวกัน ทั้งสองจึงเกิดมีปากเสียงกันขึ้นเพราะเรื่องราวตั้งแต่สมัยครั้งอดีต ณภูรีพยายามเกลี้ยกล่อมให้คุณหญิงซึ่งเป็นแม่ของเขาให้ปล่อยวางเรื่องราวในอดีต และอน